Seizoen 24/25 al weer 2 maanden voorbij

Dit seizoen maar heel weinig geschreven op m’n blog. Niet omdat er weinig gebeurde, maar omdat ik het druk had en geen tijd vrij kon maken om wat te schrijven. Mijn eerste skidag was 24 november 2024, mijn laatste skidag was 18 april 2025. In het seizoen ben ik twee keer voor een paar dagen naar huis en een keer voor een weekend naar Wenen geweest. De rest van de tijd les gegeven in Obertauern. Werkweken van zeven, zes en soms vijf dagen gedraaid. Het hoogst aantal lesuren op een werkdag waren er dit seizoen zeven zonder tastbare pauze tussen de lessen door.

Anders

Dit seizoen was anders dan de voorgaande. In de skischool waren een aantal wijzigingen doorgevoerd in de structuur. De dagelijkse leiding lag bij twee ervaren collega’s, Silvia Grillitsch, de eigenaresse heeft zich meer op afstand geplaatst en bemoeide zich minder met de dagelijkse leiding. Dit was een bewuste keuze van haar omdat zij zich ook nog op een aantal andere fronten inzet. O.a. het appartement hotel van haar ouders en de verzorging van een flink aantal vakantiewoningen die zij voor de diverse eigenaren beheert en verhuurt gedurende het winter en zomer seizoen.

Andere rol

Ik had ook een andere rol dan de jaren hiervoor. Deze wijziging was voor de start van het seizoen met mij besproken en ik was het eens met de beslissing. Mijn taak lag dit seizoen geheel op het lesgeven in ski, langlauf en sneeuwschoen wandelen. Ik had geen taken meer gericht op het inwerken van nieuwe medewerkers, toezing op het gebruik van de skileraar woningen of het organiseren van groepslessen voor bezoekende scholen of de wekelijkse volwassenen ski cursus. De reden voor deze taakverlichting is mij uitgelegd en ik had daar vrede mee.

Skileraar

Ik mocht me 100% richten op het geven van skiles. En daar was ik heel content mee. Geen management taken, stress rond de organisatie van groepslessen of het aanspreken van collega’s op de wijze waarop zij de skileraar woningen (mis)bruikten. Gewoon skiles geven dus. Ik heb het erg naar mijn zin gehad met deze taak verandering. Ik heb veel prive- en groepslessen verzorgd voor volwassenen. In de priveles had ik ook af en toe kinderen als gast. Kinder groepslessen heb ik niet gegeven.

Toch miste er iets..

Als je drie seizoenen heel dicht betrokken bent bij het dagelijks reilen en zeilen van een grote skischool, en je bent daar ineens niet meer direct bij betrokken, dan merk je dat. Werd in het verleden bij problemen je hulp of advies gevraagd en dat gebeurt ineens niet meer, dan is dat vreemd. Het voelt of er iets mist. Er ontbreekt een gevoel van ergens voor verantwoordelijk zijn. In het verleden heb ik mensen aangenomen en ontslagen, mensen die ver boven verwachtingen presteerden beloond en mensen die ondermaatse kwaliteit leverden berispt. Je krijgt daardoor oog voor wie goed in hun vel zitten en een goede job uitvoeren en wie dat niet doen. Dat oog kun je niet afsluiten. Je ziet nog steeds de toppers en de tobbers, alleen nu ben je niet meer belast met het begeleiden van die collega’s. Wanneer je mee probeert te denken, te anticiperen op situaties en twee, drie keer de deksel op je neus krijgt. Dan hou je na de vierde keer je mond en doe je gewoon waarvoor je bent aangenomen. En als de lessen voorbij zijn, dan ga je naar huis. Dit seizoen was de eerstge keer in zeven jaar dat het werk op de skischool echt als werk voelde.

Soulsearching

Wanneer het seizoen zich naar het einde beweegt, maakt een ieder voor zich de balans op. Wat was goed, wat kon beter en wat ga ik volgend seizoen doen. Ik heb in het afsluitend gesprek aan de eigenaresse van de skischool gezegd dat ik er niet zeker van ben of ik volgend seizoen weer naar Obertauern kom. Ik heb voor mezelf de knoop doorgehakt en de keuze gemaakt dat een verandering van omgeving en van skischool goed voor mij is. Ik hoop bij een nieuwe skischool nieuwe dingen mee te maken, nieuwe mensen en zaken te leren en te zien hoe zij omgaan met de alledaagse uitdagingen die iedere skischool meemaakt. Deze beslissing heb ik niet lichtzinnig genomen. In Obertauern bij CSA Silvia Grillitsch ben ik mijn job als skileraar begonnen, ik heb er veel geleerd en veel ondersteuning gekregen. Daar ben ik Silvia heel erg dankbaar voor. Volgend skiseizoen zal ik gaan werken voor de skischool Neustift op de Stubaier gletscher in Tirol.

Seizoen 24/25 een maand onderweg

We schrijven 28 december 2024, ski seizoen 24/25 is een goede maand onderweg. Dus tijd om een eerste post te maken vanuit het sneeuwrijke Obertauern.

Dit keer verslag met veel foto’s

Alweer een hoop gebeurd

Nieuw seizoen en nieuwe avonturen. Dit seizoen ben ik vooral als ski- en langlauf leraar actief. Mijn taken van vorig seizoen op het gebied van onboarding nieuwe medewerkers liggen bij een collega en ik kan me geheel richten op het skionderricht. In eerste instantie een beetje vreemd als je deze taken een aantal seizoenen hebt gedaan maar op zich fijn dat je ziet dat ze in goede handen zijn. Mijn knie houdt zich gelukkig goed en ik heb er eigenlijk helemaal geen klachten aan. In het begin wat spierpijn maar dat heeft iedereen die hier begint. Toch wel een beetje pech te melden bij het begin van het seizoen; tijdens een val he ik mijn linker schouder uit de kom gedraaid. Een blessure die ik al lang ken. Soms gaat het tijden lang goed en heb ik nergens last van maar dan ineens lig je weer op je snuit met een lam armpje. De dokter kreeg ‘m met moeite weer terug op z’n plek en wilde meteen MRI’s en operatie gaan bespreken. Daar heb ik momenteel geen zin in want dat zou betekenen dat ik naar huis kan en mijn ski seizoen al voorbij is voordat het begonnen is. Ik kreeg een deja vu naar vorig jaar. Heb met het thuisfront besproken dat ik het hier aanzie en zolang het redelijk gaat blijf ik werken. De schouder is heel instabiel en met de geringste beweging draai ik ‘m uit de kom. Maar ik heb ‘m ook zo weer terug. Spierpijn had ik de eerste dagen maar nu eigenlijk helemaal niets meer. Waarom ik nu niet wil opereren is omdat ik te veel plezier beleef op de ski’s in de sneeuw. Het weerzien van zoveel bekenden is echt heel erg vervullend. Je passie delen met anderen die net zo of misschien nog wel gekker zijn op skien is echt heel erg fijn.

Obertauern openingsweekend

In the mountains with friends

Uitsmijter

Voorbereiden seizoen 2024/2025

Voorspel!

Zo zomer 2024 zit er definitief op. De herfst is begonnen en in Obertauern is eind september een meter sneeuw gevallen in een weekend met veel weer ellende in Europa. De sneeuw is inmiddels weer voor een groot deel weg, maar op de toppen ligt toch al een beetje. Wil je actuele sneeuw beelden zien? Klik dan hier en je komt op de pagina met de webcams uit Obertauern.

De afgelopen 5 maanden

Sinds mijn thuiskomst in april heb ik hard gewerkt aan mijn herstel na de kruisbandoperatie. Vlak voor dat ik naar huis ging ben ik een keer ongelukkig uitgegleden en heb daarbij opnieuw mijn linker knie geblesseerd. Ik was zo bang dat ik misschien weer de boel had afgescheurd, dat ik niet eens in Oostenrijk naar de arts durfde. Ik dacht en hoopte dat het een beetje spier ellende zou zijn en dat het snel weer over zou gaan. Thuisgekomen bleef het ongemak voortduren waarop ik besloot naar mijn fysiotherapeut te gaan (link naar mijn Fysio). Rense heeft me doorverwezen naar de Orthopeed voor een diagnose. Na röntgen en MRI-scan bleek dat er gelukkig niets was afgescheurd. Met de juiste oefeningen en veel toewijding is dit goed te behandelen.

Trainen, trainen, trainen

Ik ga iedere week naar de fysio en krijg elke week oude en nieuwe oefeningen mee die ik thuis moet doen. Voordeel van wekelijks fysiobezoek is dat je wanneer je klachten hebt aan knie, enkel, voet of rug je hier direct aan geholpen kan worden. De focus ligt op het krachtiger maken van de beenspieren en het bevorderen van de stabiliteit in de knie. In de loop van de herstelperiode heb ik wat hulpmiddelen gekocht om te gebruiken tijdens het herstel. Mijn Fysio en ik zijn redelijk tevreden met de voorderingen tot nu toe.

De ski hal in – Snowworld Zoetermeer

Ik ben sinds twee weken weer aan het oefenen in de skihal. Ik heb na een keer proberen een maandkaart gekocht voor Snowworld Zoetermeer en ga 3-4 keer per week skiën. De eerste paar keer alleen maar op piste 1 ploegdraaien en ploegsturen. Gewoon in de Pizza op laag tempo naar beneden. Focus op goede hoog/laag beweging, gewicht op de dalski en een nette Alpine Basis Positie (Alpines Fahrverhalten). Langzaam maar zeker breid ik de oefeningen uit en voer ik ook de snelheid op. Ik kwam er ook achter dat ik voor wat vertrouwen betreft in mijn eigen skivaardigheden er werk te doen is. Durfde ik voorheen gewoon de ski’s op hun kant te zetten, en dan geheel gecarved naar benden te skiën. Dat vertrouwen is helaas verdwenen wanneer je 10 maanden niet meer geskied hebt en je in je acherhoofd zit te denken wat er allemaal niet mis mag gaan. Langzaam maar zeker komt dit vertrouwen weer terug. En vandaag weer echt geprobeerd mooi beheersd goed gesneden bochten te maken van piste 3. Na zo’n lange tijd weer terug in Snowworld Zoetermeer voelt een beetje als thuiskomen. Je kent veel mensen die er werken en maakt een praatje met ex-collega’s en vaste bezoekers. Ik ben ook twee collega’s uit Oostenrijk tegengekomen en dat was heel leuk. Een beetje kletsen over komend seizoen brengt je snel weer in the mood!

Zomerbaantje

Deze zomer heb ik voor uitzenbureau TempoTeam gewerkt voor de Gemeente Den Haag. Voor het stadsdeelkantoor Scheveningen ben ik samen met vier collega’s van half juni tot begin september lid geweest van het Beachteam Scheveningen. Een pilot project dat moest uitwijzen of er naast alle verschillende functionarissen op de boulevard en het strand nog behoefte en ruimte is voor een functie die zich richt op het gastheer/-vrouwschap aan de kust. Wij ondersteunden de reddingsbrigade, politie, informatiepunt boulevard en waren de ogen en oren voor de medewerkers van het stadsdeelkantoor Scheveningen. Natuurlijk heel veel contact met bezoekers, toeristen, locals maar ook met de strandtent medewekers, de ondernemers op en rond de boulevard en de verschillende hulpdiensten en toezichthouders. Het was een hele leuke ervaring en ik heb weer veel geleerd. Onze inschatting is dat er plek is voor een permanent Beachteam Scheveningen en dat het een goede aanvulling is op de bestaande rollen en functies aan het strand en boulevard.

Zorgen ouders en familie

Op het vlak van gezondheid hebben we de afgelopen maanden flink wat voor onze kiezen gehad. Gabi, mijn lieve vrouw, heeft na een teruggekeerde borstkanker diagnose zich aan haar borsten laten opereren. Het gaat gelukkig nu weer goed met haar, maar dit was een hele heftige ingreep. Mijn vader heeft helaas verschillende herseninfarcten gekregen. Oorzaak zijn bloedklontjes die veroorzaakt worden door een virus op zijn getranspanteerde hartklep. Het gaat nu een klein beetje beter met hem, maar hij heeft het er heel erg moeilijk mee. Hij is boos op de situatie, zichzelf en zijn idee om gezond terug te keren uit Belgie en zijn vrouw te ondersteunen in haar ziekte blijkt niet mogelijk. Ze hebben beide een grote zorg behoefte en we bekijken nu welke oplossingen daar het beste bij passen. Mijn moeder heeft een nieuwe knie gekregen. De specialist had, vanwegen haar gewicht, gewaarschuwd voor helse pijnen en grote kans op complicaties. Laat die specialist nu 100% gelijk krijgen. Zij mocht niet na de operatie thuis revalideren en zit tot begin december in een revalidatieoord. Mijn zoon Lucas heeft zijn ogen laten laseren en dat is gelukkig goed gelukt. Zoon Angel had in juni weer eens een hevige duizeligheid en misselijkheidsaanval en met hem ben ik naar het ziekenhuis gegaan nadat hij 4 uur kotsend op de bank had gelegen. Inmiddels alles weer goed met hem, gelukkig. Alleen zoon Oscar heb ik niet hoeven ondersteunen op gezondheidsgebied. Ik heb wel samen met hem zijn nieuwe huis/appartement helemaal opgeknapt. Verfen, vloerbedekking, verhuizen, etc.

Skiseizoen24/25

Ik heb al uitvoerig contact gehad met de skischool. Planning is om na onze vakantie naar Spanje in de week van 20 november naar Obertauern af te reizen. Mijn collega en vriend Balasz Thurzo is er al en stuurt onderstaande foto’s en video’s uit het mooie Salzburgerland. Er wordt weer druk gebouwd en opgeknapt in Obertauern. Nieuwe ondergrondse parking achter de skischool, restaurants worden uitgebreid en verschillende hotels zijn ook weer druk aan het moderniseren. Want in de Oostenrijkse toeristenindustrie is stilstand gelijk aan achteruitgang. Dit seizoen ligt voor mij het zwaartepunt op het skionderricht. Ik ga niet meer op het skischool bureau werken en zal me voor 95% richten op het geven van skiles. Ook het inwerken van de nieuwe medewerkers komt bij een andere collega te liggen. Ik krijg een bescheiden rol in het zorgen voor het welzijn van de medewerkers. Ik zal gedurende het seizoen regelmatig de vinger aan de pols leggen van het welzijn van de medewerkers. Als het goed is heb ik dit seizoen weinig tot geen organiserende of aansturende verantwoordelijkheden, want ook met de dagelijkse aansturing van de groepsgewijze volwassenen skicursus wordt iemand anders belast. Omdat anderen mijn oude taken op het gebied van onboarding, coördinatie volwassenen onderwijs, organisatie school ski trips en (bedrijfs)evenementen gaan uitvoeren, zal ik me weinig tot niet met deze zaken bemoeien. Kortom een andere rol en andere invulling van het komend skiseizoen. Ik kijk er erg naar uit en ben echt al bezig met de voorbereidingen en de voorpret. Hieronder wat recente foto’s uit Obertauern.

Over de helft

Zo we schrijven 8 maart 2024, nog anderhalve maand te gaan en skiseizoen 23/24 zit erop. Eind november kwam ik hier aan, begin december scheurde ik mijn kruisband af en twee weken later werd ik geopereerd. Ben inmiddels al weer 2 maanden aan het revalideren en het gaat goed.

Fysiotherapie

Veel Nederlanders met een passie voor de bergen en de wintersport verhuizen tijdelijk of permanent naar de Alpen. Ik doe dat in de wintermaanden, maar mijn Fysio woont permanent hier. Dat ik dan via mijn Oostenrijkse specialist bij een Nederlandse Fysio uitkomt vind ik weer grappig. Mijn behandelaar(s) zijn in dienst bij Vermeulen Sport en Fysio uit Ramsau met vestigingen in Schladming, Radstadt en Obertauern. Mijn lieve behandelaars doen hun best mij zo goed als mogelijk te ondersteunen, maar al hun inzet is nutteloos als ik niet zelf dagelijks mijn oefeningen doe.

Matige Winter

Deze winter is wat minder winters dan normaal. De temperatuur is over het algemeen boven gemiddeld hoog. Wij hebben nu al weken temperaturen die maar net rond het vriespunt komen. Overdag uitschieters naar plus 6 tot 10 graden en soms in de nacht maar hele lichte of helemaal geen vorst. Er ligt nog sneeuw, we mogen niet klagen want op SM zijn video’s te zien van grasafdalingen tijdens de hollandse voorjaarsvakantieweken. En af en toe valt er hier nog een beetje bij. Gevoelsmatig en getalsmatig is het geen stevige winter. Het eerste seizoen dat ik hier was viel er in januari 2-2,5 meter sneeuw in een weekend. En zaten we in februari met temperaturen van -19 graden. Tijdens de grote sneeuwdump van janurai 2019 zaten we ingesneeuwd en konden we niet naar ons werk komen omdat de pas was afgesloten. Hotels en restaurants in Obertauern leenden onderling hun extra’s uit zodat er nog wat gekookt kon worden voor de gasten. Dat heben we dit jaar niet totaal niet. Gister konden mijn winterbandjes eindelijk weer eens door verse sneeuw ploegen. Volgend seizoen beter.

Nog wel erg veel te doen

Dit seizoen is wederom een goed seizoen. Veel klanten, veel leraren. Genoeg te doen. Ook als je niet op de ski’s mag staan. Ik ondersteun de ski school met bureau werk, organiseren van zaken, inwerken nieuwe medewerkers, huismeesterschap voor al de door ons gehuurde huizen, ski school bus rijden, verkoop van skiles en verder allerlei andere dagelijkse zaken. Dit seizoen ontvangen we ook weer veel school groepen uit Engeland en Luxumburg. Hier komt een hoop logistieke organisatie bij kijken. Met de Paasdagen krijgen we over een periode van 1,5 week zeven scholen over de vloer met in totaal 310 studenten. Met kollega Mira zijn we de details aan het uitwerken, je wilt al deze scholen niet allemaal op dezelfde plek laten beginnen bijvoorbeeld, en waar moeten al die kids eten. ~Tijdens de paasweek zal het hier wederom enorm druk zijn dus dat wordt interessant.

Naar huis

Ik denk dat ik dit seizoen wat eerder naar huis terug ga dan normaal. Ik gok zo op het weekend van 13/14 april. Na het vertrek van de bovengenoemde scholen komt veel van mijn werk te vervallen. Geen nieuwe collega’s meer om in te werken, geen huizen meer om te controleren, veel tijdelijke skileraren naar huis dus dan droogt mijn werkaanbod wel een beetje op. Het afbreken van de kinderlanden kunnen de jonge sterke mannen beter doen en ik heb geen zin om het bureau af te sluiten. Nee ik denk dat ik hier nog 4-5 weken maximaal blijf en dan lekker naar Den Haag ga om bij mijn lieve vrouw en kinderen te zijn, en natuurlijk de hond.

Goed ik laat jullie achter met wat leuke foto’s van de afgelopen maand

Ongeluk in een klein hoekje

Seizoen 23/24 na drie dagen skiën al voorbij. Een moment van onoplettendheid of een onfortuinlijk verkeerde belasting van de binnenski, een val voorover en een skibinding die niet losschiet na de val en het skiënd deel van winterseizoen 23/24 is voorbij. Ik viel, voelde in mijn knie dat het niet goed was en game over.

Kruisband afgescheurd

Onderzoek bij de arts, röntgen en MRI scan en diagnose is helder. Voorste kruisband geheel afgescheurd en de laterale band gedeeltelijk ingescheurd. Meniscus is nog intakt. Alleen een operatie kan de knie weer herstellen.

Behandeling en verzekering

Keuze tussen in Oostenrijk behandelen of in Nederland is snel gemaakt. In Nederland zal ik op een wachtlijst komen en dan met de rehabilitatie na de operatie van 6-9 maanden, mis ik begin van seizoen 24/25. Hier in Oostenrijk kan ik als ik dat wil, en als de prive verzekering meewerkt, binnen een week geopereerd worden. Een aantal keren gebeld en gemaild met de ziektenkostenverzekering en de Sportkliniek van Dr. Aufmesser en we hebben een akkoord over behandelplan en belangrijk betaling.

Morgen opereren?

Mijn val was op 3 december en op maandag 18 december om 19:00 uur hak ik samen met mijn arts de knoop door om de volgende dag te operen. Dinsdag 19 december in de ochtend meld ik mij in Radstadt en een paar uur later lig ik in de OK. Verdoving via een ruggenprik en geheel bij bewustzijn via een video scherm de operatie in mijn knie gevolgd. Vreemde gewaarwoording om vanaf je middenlijf niets te voelen maar wel duidelijk te zien dat de artsen druk aan de slag zijn.

Herstel

De dag na de operatie mag ik weer naar huis. Ik krijg een halve medicijnkast mee met pijnstillers, steunkous, anti trombose spuiten en een paar krukken. De eerste twee weken het geopereerde been zo min mogelijk belasten en lopen met krukken. Al vanaf de val op 3 december is mijn been in een spalk waarop de maximale buiging is ingesteld op 15 graden. Deze moet ik tot zes weken na de operatie dragen. Dit is o.a. om de laterale band tijd te geven te herstellen en te helen.

Fysiotherapie

Direct na de val ben ik op zoek gegaan naar een fysiotheapeut die mij kan begeleiden tijdens het herstel. Na wat bellen en mailen kom ik uit bij de praktijk van een Nederlandse fysiotherapeut die ook praktijk voert in Obertauern. Tien dagen na de operatie met de eerste sessie begonnen en oefeningen en looptraining gekregen. Met de krukken en de spalk loop ik niet recht. Ik belast tijdens het lopen het goede been meer als het geopereerde been, en dat is niet goed. Ik moet rechter lopen en beide benen goed neerzetten. Dat is wanneer je er bij na moet denken moeilijker dan het lijkt.

Weer werken

Na de eerse anderhalve week thuis doorgebracht te hebben is het erg fijn weer naar de skischool te gaan. Er is op de skischool genoeg alternatief werk voor handen. Natuurlijk de onboarding van de nieuwe medewerkers maar ook andere werkzaamheden. Ik hoop na de zes weken met de spalk weer wat mobieler te zijn en dan ook meer zaken in en rond de skischool te kunnen doen. Skiën zit er deze winter zeker niet meer in. Het totale herstel zal tussen de zes en negen maanden duren. Ik hoop een groot deel van het winter seizoen hier door te kunnen brengen en dan weer naar huis te gaan. Zeker tot en met februari kan ik me hier o.a. bezighouden met alle nieuwe skileraren.

Maar hoe dan?

Als je veel tijd om handen hebt, kun je nadenken over het hoe en waarom van je blessure. Mijn voorlopige conclusie is dat ik gewoon niet goed voorbereid hier aan de slag ben gegaan. In vorige jaren had ik al enkele maanden in de skihal bij Snowworld gewerkt en waren mijn benen en knieën goed opgewarmd om zes uur te skiën op een dag. Ik heb september en oktober gewerkt maar niet getraind. Ik dacht dat de fysieke inspanning tijdens het werken voldoende zou zijn. Met de fysio dit besproken en zij kan dit onderschrijven. Voor volgend seizoen zal ik al vanaf de zomer in training gaan. Veel fietsen, bovenbeen spier oefeningen doen en in de maand voorafgaand aan mijn vertrek naar Obertauern een maandabbonnement voor Snowworld kopen en twee tot drie keer per week trainen. Het belangrijkste is dan niet om snel en spectaculair te skiën maar te focussen op het zogenaamde ‘Schule fahren’. Dus heel gericht te trainen op ploegsturen en -draaien, veel rutsch (slip) oefeningen maken en dagelijks de bovenbenen trainen (squats, zijwaarts springen op een en twee benen).

Deceptie

Direct na de val, de eerse dagen was bij mij de teleurstelling groot. De hele zomer toegeleefd naar het moment om weer in de bergen te zijn en dan na effectief drie dagen op de ski’s weet je het is over. Het bedenken wat met deze situatie te doen was gelukkig niet moeilijk. Het wachten op akkoord voor behandeling hier in Oostenrijk was vervelend. De onzekerheid of hetgeen je wilt, door kan gaan. Mentaal is het niet makkelijk om honderd keer per dag aan collega’s, bekenden en onbekenden uit te moeten leggen wat er gebeurd is en wat je plan nu zal zijn. Iedere dag iedereen met een grote smile naar buiten zien gaan om te gaan skiën is ook niet leuk, zeker als je niet weet hoe dit debakel af zal lopen. Maar wanneer je groen licht krijgt voor de operatie, dan begint er toch langzaam een beetje licht te schijnen aan de horizon. Gelukkig krijg ik veel steun van collega’s, de skischool en alle mensen die je een goed herstel toewensen. En zo’n tien dagen na de operatie kan ik positief vooruit kijken. Het totale herstel zal zes tot negen maanden duren. Dat is lang maar op zich goed te overzien. De eerste drie maanden hier in Oostenrijk. Dan in April naar huis, in de zomer naar Spanje en na de vakantie volop in training als voorbereiding op volgend seizoen. De periode van drie tot vijf maanden na de operatie zijn volgens de arts cruciaal. Dan gebeurt er in de knie met de transplantaten het een en ander en moet ik heel erg op rotatie en buig bewegingen letten. In deze periode bestaat de grootste kans om opnieuw de kruisband af te scheuren.