Dit seizoen maar heel weinig geschreven op m’n blog. Niet omdat er weinig gebeurde, maar omdat ik het druk had en geen tijd vrij kon maken om wat te schrijven. Mijn eerste skidag was 24 november 2024, mijn laatste skidag was 18 april 2025. In het seizoen ben ik twee keer voor een paar dagen naar huis en een keer voor een weekend naar Wenen geweest. De rest van de tijd les gegeven in Obertauern. Werkweken van zeven, zes en soms vijf dagen gedraaid. Het hoogst aantal lesuren op een werkdag waren er dit seizoen zeven zonder tastbare pauze tussen de lessen door.
Anders
Dit seizoen was anders dan de voorgaande. In de skischool waren een aantal wijzigingen doorgevoerd in de structuur. De dagelijkse leiding lag bij twee ervaren collega’s, de eigenaresse heeft zich meer op afstand geplaatst en bemoeide zich minder met de dagelijkse leiding. Dit was een bewuste keuze van haar omdat zij zich ook nog op een aantal andere fronten inzet. O.a. het appartement hotel van haar ouders en de verzorging van een flink aantal vakantiewoningen die zij voor de diverse eigenaren beheert en verhuurt gedurende het winter en zomer seizoen.
Andere rol
Ik had ook een andere rol dan de jaren hiervoor. Deze wijziging was voor de start van het seizoen met mij besproken en ik was het eens met de beslissing. Mijn taak lag dit seizoen geheel op het lesgeven in ski, langlauf en sneeuwschoen wandelen. Ik had geen taken meer gericht op het inwerken van nieuwe medewerkers, toezing op het gebruik van de skileraar woningen of het organiseren van groepslessen voor bezoekende scholen of de wekelijkse volwassenen ski cursus. De reden voor deze taakverlichting is mij uitgelegd en ik had daar vrede mee.
Skileraar
Ik mocht me 100% richten op het geven van skiles. En daar was ik heel content mee. Geen management taken, stress rond de organisatie van groepslessen of het aanspreken van collega’s op de wijze waarop zij de skileraar woningen (mis)bruikten. Gewoon skiles geven dus. Ik heb het erg naar mijn zin gehad met deze taak verandering. Ik heb veel prive- en groepslessen verzorgd voor volwassenen. In de priveles had ik ook af en toe kinderen als gast. Kinder groepslessen heb ik niet gegeven.
Toch miste er iets..
Als je drie seizoenen heel dicht betrokken bent geweest bij het dagelijks reilen en zeilen van een grote skischool, en je bent daar ineens niet meer direct bij betrokken, dan merk je dat. Werd in het verleden bij problemen je hulp of advies gevraagd en dat gebeurt ineens niet meer, dan is dat vreemd. Het voelt of er iets mist. Er ontbreekt een gevoel van ergens voor verantwoordelijk zijn. In het verleden heb ik mensen aangenomen en ontslagen, mensen die ver boven verwachtingen presteerden beloond en mensen die ondermaatse kwaliteit leverden berispt. Je krijgt daardoor oog voor wie goed in hun vel zitten en een goede job uitvoeren en wie dat niet doen. Dat oog kun je niet afsluiten. Je ziet nog steeds de toppers en de tobbers, alleen nu ben je niet meer belast met het managen van die collega’s. En dat is wat ik toch wel gemist heb. Wanneer je vervolgens mee probeert te denken, te anticiperen op situaties en twee, drie, vier keer de deksel op je neus krijgt. Dan hou je op een gegeven moment je mond en doe je gewoon waarvoor je bent ingehuurd en als de lessen voorbij zijn ga je naar huis. Dit seizoen was de eerstge keer in zeven jaar dat het werk op de skischool echt als werk voelde.
Ben ik dan de enige…
Wanneer het seizoen zich naar het einde beweegt, maakt een ieder voor zich de balans op. Wat was goed, wat kon beter en wat ga ik volgend seizoen doen. Ik heb in het afsluitend gesprek aan de eigenaresse van de skischool gezegd dat ik er niet zeker van ben of ik volgend seizoen weer naar Obertauern kom. Ik heb haar dit gezegd omdat ik in gesprekken met andere seizoen leraren ook twijfeling heb gehoord in hun plannen voor volgend seizoen. Anderen waren dus ook niet super enthusiast over het verloop van het seizoen. Of ze daar ook een conclusie aan verbinden weet ik niet. Ik heb voor mezelf de knoop doorgehakt en de keuze gemaakt dat een verandering van omgeving en van skischool goed voor mij is. Ik hoop bij een nieuwe skischool nieuwe dingen mee te meken, nieuwe mensen en zaken te leren en te zien hoe zij omgaan met de alledaagse uitdagingen die iedere skischool meemaakt. Volgend skiseizoen zal ik werken voor de skischool Neustift op de Stubaier gletscher in Tirol.
